• Spelregels

  • Wie heeft de worstelpartij om de bal gezien tussen Ruben en zijn ZKV-tegenstander een paar weken geleden? Dat duurde een paar tellen en plotseling was daar een strafworp… voor ZKV. De scheidsrechter liet iedereen achter in verbijstering. Die actie kan nog wel eens een vervelend staartje krijgen, omdat KOAG met Achilles en BEP nog steeds strijdt om niet te degraderen. Verbijstering ook bij mij…. Want ik heb in het boekje over fluiten van E- en F-wedstrijden het volgende geschreven:

  •  Zit ik er zo ver naast? Ik denk het niet.

    Een paar weken geleden was er rumoer bij een E-wedstrijd. Een speler (jongen) uit een KOAG E-ploeg was zo fanatiek dat hij regelmatig met een tegenstander (meisje) botste in het veld. En wel zodanig dat zij erdoor moest huilen. De coach van de tegenstander (haar vader) kon het niet aanzien en viel uit naar de KOAG-speler. Die als gevolg daarvan zo schrok dat hij ook in tranen was… Wat gaat hier mis?

    In de F bestaat de ‘verdedigd schieten’-spelregel niet. De F-spelers wordt aangeleerd om zeer dicht tegen de speler met de bal te staan, zodat het schieten wordt bemoeilijkt. Dat gedrag moet in de E direct weer worden afgeleerd, want het is niet de bedoeling dat er fysiek contact is. Dat het mis kan gaan is dus niet zo gek.. Maar wat doe je dan als scheidsrechter? Je kunt bij elke overtreding fluiten, maar dat lost het niet op. De speler doet het niet expres. In de senioren zou je een gele kaart kunnen geven, maar dat slaat natuurlijk nergens op bij een E-wedstrijd. De enige oplossing in dit geval is ‘gezond verstand’. Bij coaches en scheidsrechter. Je moet als coach begrijpen dat je je nooit moet laten gaan tegen een kind. Volwassen gedrag is niet elke volwassene gegeven. Als scheidsrechter vorm je een team samen met de coaches. Een oplossing had wellicht kunnen zijn om de bewuste speler voor een korte periode te wisselen.

    Als ik op zaterdagochtend jonge scheidsrechters begeleid, dan krijg ik wel eens de vraag of ze voor strafworpen moeten fluiten. “JA”, als dat nodig is. Als er een kans verloren gaat door een onrechtmatige actie van de verdediger, dan moet dat. Spelers moeten weten wat wel/niet mag. Maar het wordt wel eens net verkeerd uitgelegd, of je zou het verkeerd kunnen begrijpen.

    De situatie: Een speler staat vrij; de verdediger staat er naast en niet tussen de korf en de aanvaller. Dus het kan niet verdedigd zijn. De verdediger steekt zijn arm uit, maar doet dat met zijn/haar arm die het dichtst bij het lichaam van de aanvaller is.

    En wat hoor je dan: Je mag niet met je binnenste arm verdedigen. Dat klopt natuurlijk niet. Er staat nergens in de spelregels welke arm je moet gebruiken om het ‘verdedigd’ te laten zijn. Zo lang je de aanvaller niet aanraakt, is er niets aan de hand. Slim is het overigens niet, want de kans dat je de arm/lichaam raakt is veel groter dan wanneer je je buitenste arm gebruikt.     

    Tot ziens aan de lijn,

    Hanko